Zoals verwacht begint onze trailroute met de beklimming. Hier hebben fietsers de keuze om of zelf de volle 1.900 hoogtemeters te trappen of de steilste kabelspoorbaan van het Europese vasteland te nemen over een afstand van minstens 900 meter. De Mendelbahn, die in 1903 werd geopend, loopt van St. Anton omhoog naar de legendarische Mendelpas. Een ritje met de kabelbaan is vooral populair op mooie weekenddagen - enerzijds om een cultureel en technisch hoogtepunt te beleven, anderzijds om het verkeer te ontvluchten. Er is echter ook een goede 300 meter klim naar het dalstation van de kabelbaan. Dankzij het uitzicht op de Montiggl-meren en de ruïnes van kasteel Lichtenberg vliegen deze meters voorbij. Eenmaal aangekomen op de Mendelpas worden we omringd door de drukte die typisch is voor de pas: er zijn hier talloze kleine winkeltjes, waar ook automobilisten, motorrijders, wandelaars en dagjesmensen rondhangen. We kijken een paar minuten naar de drukte, maar zijn dan blij dat we de eenzaamheid van het bos in kunnen duiken.

"Als we eenmaal de top bereiken, zijn we uitgeput maar ook blij. Het uitzicht is fantastisch."

Vanaf de pas loopt de klimroute aanvankelijk door het bos, steeds iets achter de bergkam. Gelukkig sta je niet direct bloot aan de zon, wat vooral op de steile stukken erg prettig is. We passeren de Romeno-Alm en volgen de afslag naar de Überetscher Hütte - een rustieke en uiterst vriendelijke hut die ons uitnodigt om te stoppen voor een hapje eten. Vanaf hier is het nog maar een paar minuten naar de top van de Roen. Eenmaal op de top zijn we uitgeput, maar ook blij. Het uitzicht is fantastisch.

• de Texel-groep
• de Dolomieten en
• de Brenta zijn dichtbij genoeg om aan te raken

We zouden hier eeuwig kunnen blijven staan en genieten van het panorama, want in elke richting zien we bekende bergen en dus vertellen we elkaar verhalen over fietstochten die we daar al hebben gedaan of nog willen doen.

Maar we zijn de klim niet alleen aangegaan voor het mooie uitzicht. Nee, we willen optimaal genieten van de bijna 1.900 meter trailplezier die voor ons liggen. We traverseren naar de Schwarzer Kopf en vanaf daar over een extreem vloeiende route naar het Wetterkreuz. Vanaf hier volgen we een bospad - met een paar tegenklimmen - naar het Grauner Joch en genieten we voor de laatste keer op de tocht van het panorama en het uitzicht beneden. Onder ons ligt het glinsterende blauwe water van het Kalternmeer, dat ons verkoeling belooft. En de wijngaarden, waar zoveel lekkere druivensoorten groeien, zoals de lokale Gewürztraminer. Bijna geen enkel ander Alpengebied combineert bergbeleving en genieten zo strikt als het gebied rond Tramin en het Kalternmeer.

Na het Grauner Joch verdwijnt de Monte Roen Trail in het bos. Wat we hier aantreffen is een natuurpad van een klasse apart. Concentratie is vereist, want het smalle pad omhelst de berg en daagt ons uit met wortels en rotsachtige richels. Steeds weer kunnen we onze techniek verfijnen in haarspeldbochten en zo banen we ons meter voor meter een weg naar beneden in de vallei. Met elke meter merken we hoe het warmer wordt en het schaarse bos blijft opwarmen. We houden onze concentratie vast en komen uiteindelijk aan in Graun. We willen deze dag vol hoogtepunten echter niet zo snel beëindigen, dus de Buschenschank Lenzenhof is precies goed voor ons. Hier kunnen we eindelijk berg en plezier combineren. Want voor ons in Tramin & Südtiroler Unterland hoort bij een geslaagd einde van een zeer bewogen tocht met een van de meest panoramische fietstoppen die we in lange tijd hebben meegemaakt ook

• een heerlijke maaltijd
• een glas koele Gewürztraminer
• en het uitzicht op het Kalternmeer

Vanaf hier rollen we helemaal naar beneden het dal in en rechtstreeks naar het meer. Dit is precies hoe bikegenuss @südtirol werkt.