Dobbiaco is altijd een verbindingsplaats geweest. De basis voor de ontwikkeling van Dobbiaco was de handelsroute Strada d'Alemagna, die Venetië en Augsburg via de Puster- en Höhlenstein-dalen met elkaar verbond. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liep de frontlinie langs de bergen rond Dobbiaco en zelfs vandaag de dag is Dobbiaco nog een verbindingspunt tussen Oost- en Zuid-Tirol. Of je nu de weg neemt of - zoals wij - oude militaire paden.

We beginnen via het Höhlensteintal en slaan al snel af richting de Silvesteralm. Hier begint de oude militaire weg, die tijdens de Eerste Wereldoorlog werd gebruikt om de frontsoldaten te bevoorraden. Het is niet het enige overblijfsel van deze bloedige tijd op onze route. We kronkelen onze weg omhoog, haarspeldbocht na haarspeldbocht, met de bergkam altijd in zicht. We zien een blauw gespoten Stoneman symbool op de muren van sommige haarspeldbochten en er zijn ook verrassend veel stoamandl naast de paden. Als je je echter realiseert dat de originele Stoneman van Roland Stauder hier loopt, is de verrassing niet meer zo groot. We passeren al snel een stempelpunt voor het Stoneman Dolomiti circuit aan de voet van de Strickberg.

Met de laatste krachten die we hebben, trappen we de klim naar de Strickberg af. Hier willen we even op adem komen en onze blik laten dwalen. Hier willen we even op adem komen en onze blik laten dwalen:

• aan de ene kant de Marchkinkele, die met iets meer dan 2.500 meter een van de hoogste toppen van het Villgratner gebergte is, precies op de grens tussen Oost- en Zuid-Tirol,
• aan de andere kant de Dolomieten en
• indrukwekkend verlicht door het ochtendlicht, twee van de 3 Peaks.

Bij Marchkinkele kunnen we nog steeds de overblijfselen zien van oude bunkers uit de Eerste Wereldoorlog - nu versierd met een juichende slogan voor de Stoneman. Dit laat goed zien hoe historische infrastructuren hier voortdurend aan verandering onderhevig zijn: Vandaag de dag tellen hier spannende mountainbiketochten in plaats van betwiste bergtoppen.

Nu is het tijd om aan de afdaling te beginnen op de Marchkinkele Trail in de 3 Zinnen Dolomieten. Vanaf de Strickberg hebben we 3 mogelijkheden om terug te keren naar de Silvesteralm - allemaal spannend, vol paden en behoorlijk uitdagend:

• 700 hoogtemeters en
• 7 km moeten worden afgelegd
• de hoogalpiene padenstructuur vereist een goede rijtechniek

We beginnen met een grote grijns op ons gezicht - we zien immers al grote delen van de single trail voor ons: De route loopt over een licht gebogen kam, afwisselend over weilanden en gravel, en zodra we onze hoofden optillen, hebben we de Dolomieten direct in zicht. Het is niet zo gemakkelijk om ons op het pad te concentreren. We moeten steeds weer stoppen om van het panorama te genieten, zodat we ons daarna weer op het pad kunnen concentreren. Dit vergt onze aandacht en verdient die ook, want de veranderingen in ondergrond en helling zijn zo gevarieerd.

Vanaf halverwege verschijnen de eerste bomen weer, aanvankelijk spaarzame dennen, later wordt het bos steeds dichter en slokt het het pad en uiteindelijk ook ons op. Kort voor de Silvesteralm bereiken we het bospad en kunnen we ontspannen oversteken, op adem komen en genieten van de voorpret van een goede Italiaanse espresso. Hiervan genieten we 's middags op het zonnige terras van de Silvesteralm met uitzicht op een kleine maar mooie biotoop boven de hut.

Vanaf hier keren we terug naar Dobbiaco - natuurlijk niet zonder een omweg te maken naar het meer van Dobbiaco. Dit is idyllisch gelegen in de Höhlenstein vallei en echt doorgewinterde bikers kunnen zich hier opfrissen na de trail tour. Maar wees voorzichtig! Dit bergmeer wordt gevoed door de rivier de Rienz en heeft niet de gebruikelijke Midden-Europese badtemperatuur!

Na deze omweg genieten we van een aperitief op het terras met uitzicht op de toppen van de Neunerkofel en de Birkenkofel. We bestuderen de menukaart en hebben een glimlach op ons gezicht gezien de opties die we hier nog hebben - tussen

• Stoneman & Prato Piazza
• Oost- & Zuid-Tirol
• 3 pieken & Marchkinkele