Met 2.090 meter is de Diedamskopf niet een van de meest alpiene bergen in de Allgäuer Alpen, maar hij biedt een uitgebreid panorama - van Nagelfluh tot Ifen en de belangrijkste Alpenhoofdkam. Hoewel de Diedamskopftrail direct naast het bergstation begint, moet je zeker de extra 70 hoogtemeters naar de top afleggen om je blik te laten dwalen en je gedachten te laten rusten. Het begin van de single trail loopt al op veel vooruit - de Diedamskopftrail slingert zich een weg:

• in constante stijgingen en dalingen
• over lange, zachte bochten,
• langs de helling,
• soms steiler, soms vlakker en
• en af en toe doorspekt met tegenklimmen.

De radius van de bochten varieert, net als het uitzicht op de omringende bergen.

"Gevarieerd is waarschijnlijk het meest treffende adjectief voor de Diedamskopftrail - en toch doet dat de single trail geen recht."

Het zijn de steeds veranderende perspectieven die je betoveren. Het zonlicht breekt in talloze bergsilhouetten en creëert verschillende grijstinten - afhankelijk van de lichtinval en de afstand. En toch is er ook kleur, met het weelderige groen van de alpenweiden, het blauw van de lucht en het wit van het katoengras.

Onze fietsgids Johannes vertelt ons over zijn dilemma: aan de ene kant vindt hij het geweldig dat fietsen steeds meer te bieden hebben, waardoor het makkelijker wordt om uitdagende trails te betreden. Aan de andere kant heeft hij het gevoel dat veel mensen het moment, de ervaring en de omgeving vergeten en herhaaldelijk dezelfde afdalingen afdalen om prioriteit te geven aan deze gefocuste ervaring. Hij mist de algehele ervaring. Pauzeren en genieten van het landschap, van elkaar benaderen en ook van de dankbaarheid om in deze omgeving om elke bocht iets nieuws te kunnen ontdekken.

De kabelbaan naar de Diedamskopf brengt mountainbikers daarom vanaf het middenstation alleen onder begeleiding van de fietsschool - een zorgvuldige regeling die niemand uitsluit en toch voor een positieve interactie zorgt. De kwaliteit van de MTB-singletrailervaring gaat duidelijk boven kwantiteit.

Aan het einde van het pad steken we over naar de Mitterdiedamsalpe. Hier wordt bergkaas gemaakt van hooimelk in nauw contact met de natuur. Hoewel nieuwe EU-verordeningen ook hier open vuur uit de kaaskeuken hebben verbannen, kun je nog steeds een direct zicht krijgen op het kaasmaakproces. Het is een goed gevoel als je weet waar de ingrediënten van je Brettljause vandaan komen. We raden vooral een speciaal soort geitenroomkaas aan - gemaakt van half koemelk en half geitenmelk. Gesterkt dalen we af naar de vallei - er is hier meer dan één opwindende optie.

Eenmaal beneden komen we door de wijk Rehmen met de oude distilleerderij. Een historisch houten gebouw dat bijna archetypisch de traditionele architectuur van Vorarlberg vertegenwoordigt met zijn serres en met hout beklede gevels. Daarnaast staat een nieuw gebouw van het Vorarlberger modernisme - en ook dit wordt gekenmerkt door natuurlijke terughoudendheid, het gebruik van materialen en ambachtelijke technieken uit de regio en heldere lijnen. Dit is spannende architectuur die is aangepast aan de regio en in het Bregenzerwald te vinden is in zowel particuliere huizen als bedrijfsgebouwen.

Tot slot zitten we gewoon op een gezellig plekje voor het hotel. We kijken uit over de omliggende bergen, opnieuw met geweldige architectuur achter ons en genieten van het aangename understatement van het Bregenzerwald.